Custu zo vinu de mancu deghe otto annos teniat una imponzera rara.
No iti chistione de artesa, de chentímetros, ca in cussu valia vat de unu pacu si lu in assimizatu a unu continentale, ma ndhe teniat de avantzu si l'assimizai ni a unu sardu.
Bene atu de carena , chin palas mannas, ma non de su totu irvilupatas, Bachis teniat una “ calidade ” veramente ispetziale: una pedhe chi no iti solu bianca, iti una' ispétzia de tenda bianca che nie dae uve si che potiat vídere onzi vena, onzi nelvu, onzi músculu, fintzas a s'anima.
E cussos musco-los moviat, comente bos ipo nandhe- in dh'una manera chi bos iti fatu pessare a unu de cussos atletas grecos de ditzosa zenia. Unu de cussos chi curriant pro sa glòria, pro sa bellesa, pro sa vita matessi. Unu de cussos chi do-po e prima de sa glòria in temperatos chin artes de paghe chi sono sa poesia e sa matemàtica e artes de gherra, chi sos romanos mutiant de Marte e sos grecos mutiant de Ares. In supra de totu custas cosas iti sa disciplina.
Pro bos nàrrere sa veridade in totus calidades veramente datas in donu a Bachis. Totus, ma non sa disciplina. Bachis àteru no iti chi s'ispiegatzione de cussa veras latina chi bos ata contatu su mastru o su pride “mens sana in corpore sano” e si bois in iscola fizis poledhos e de custa veras non b'azis cumpresu mai nudha, est solu ca bos mancait su ritratu sou ca custa criatura riuni vata sas limbas e sas tziviltades anticas chi bos ana imparatu, e sa rejone iti chi riuni vata in su matessi logu sos signos de totu s'istória.
Pertzisamente cussa chi non bos ana mai contatu, cussa chi bos ana acuatu: de sos gherreris de ishardana, de sos polu los de su mare, de Atlanti de.
In cussos ocros gai luminosos , comente solu
su niedhu cumpletu potit re levare, una lughe potente iti alluta in fundu. B' iti sa síntesi de sa zenia de sos mannos sapi entes e cumbatentes. Dritos che colunnas de màrmaru, chena s'abbilidade de sos polu los frigonzosos, cussa de peigare sos drenucos.
Pro unu' istante, prima de bos torrare a sa situassione sua de míseru, una cunditzione chi mutiat a voche arta sa disgràtzia- bos naro chi su sole, chi in chelu adiat apena comintzatu a brujare, s'est pasatu prus de su tempus chi Deus cun tzedit a un'istella in supra de una criatura mortale.
Su sole lu agasazait comente esseret istatu mutitu dae sa carena de unu “deus de mesu”. Onzi orta chi l'illuminait, in particulare in iverru e a sa naschita de sa die, deviat fagher atentzione a non che pèrdere su tempus cuntzessu. Onzi auro ra chi vidiat cussu pitzinnu e si tratteniat cun isse, poniat ritardu pro dare lughe a su mundu.
E biti una rejone pro sa piedade 'e su sole: ca custu pitzinnu , iti istatu sa vittima - sentza chi nemos devat narrer àulas- de unu irballu de destinatzione. Comente chi su Babbu Mannu candho adiat detzisu de lu mandhare in sa terra, liti atu naschire in sut'e su càule irballau.
L'ischites ite bos naro? A custu pitzinnu mancait su
“ physique du rôle ” pro retzitare sa tragedia , ca iti in dh'una trazédia chi che l'aiant comente cravatu a fortza!
Lisa Corimbi
0 commenti
Nessun commento.